Astorga
Door: josefine
Blijf op de hoogte en volg Josefine
04 Juni 2013 | Spanje, Astorga
Hallo allemaal
Ik ben in Astorga, in Leon heb ik nog een hele fijne dag gehad.
Ik liep zondagmorgen naar de stad en de klokkek van de kathedraal luiden.
Er was een mis in de kathedraal.
En dus voor niks entree, ik heb de mis gekeken en daarna de kerk bekeken.
Toen naar buiten daar was de processie al bezig dus ik naar voren gelopen dat was echt heel mooi. mijn oma sjouwde me altijd mee naar Kevelear en daar leek het op alleen dan veel groter, ik was echt ontroerd.
Verder heb ik weinig gedaan die dag. Op maandag ben ik naar Villar de mazarif gelopen, daar zat ik al om 12:00uur op het terras.
En de route er naar toe was gelukkig wel mooi. Het is een alternatieve route die dus niet langs de weg loopt.
Maar goed toen zat ik maandag dus te wachten op het telefoontje van mijn maatje.
Die belde om 17:00 uur, en met slecht nieuws.
Hij kan niet meer naar Spanje komen, de problemen zijn niet opgelost en hij moet zelfs gaan werken.
Nou kan je voorstellen dat ik enorm baalde en dat is nog licht uitgedrukt.
Dus ben ik vanmorgen in 1 keer naar Astorga gelopen, dat was 32 km.
Wat ik me al langer afvroeg, waarom loop ik hier??
Dat is dus nu niet minder geworden! In Astorga kan ik de trein naar huis pakken.
Of ik loop door en loop grotere afstanden zodat ik vlugger in Santiago ben.
Ik hoop in ieder geval mijn maatje nog te zien in Frankrijk en dat weet ik nu zelfs niet zeker.
Ik heb vanavond gegeten met Harrie uit nederland, (te voet uit nl).
En hij heeft mijn gedachten wat afgeleid.
Want ik was al om 13:30 uur in Astorga en dus te veel tijd om na te denken. En onderweg had ik ook al veel tijd om te denken!!!! Kortom ik hoop mijn gedachten te kunnen los laten want anders vind ik de lol niet terug om nog verder te lopen.
Maar om af te sluiten voor ik in 7 sloten loop trek in aan de bel.
Lieve groeten en dikke kus,
Josefine
Ik ben in Astorga, in Leon heb ik nog een hele fijne dag gehad.
Ik liep zondagmorgen naar de stad en de klokkek van de kathedraal luiden.
Er was een mis in de kathedraal.
En dus voor niks entree, ik heb de mis gekeken en daarna de kerk bekeken.
Toen naar buiten daar was de processie al bezig dus ik naar voren gelopen dat was echt heel mooi. mijn oma sjouwde me altijd mee naar Kevelear en daar leek het op alleen dan veel groter, ik was echt ontroerd.
Verder heb ik weinig gedaan die dag. Op maandag ben ik naar Villar de mazarif gelopen, daar zat ik al om 12:00uur op het terras.
En de route er naar toe was gelukkig wel mooi. Het is een alternatieve route die dus niet langs de weg loopt.
Maar goed toen zat ik maandag dus te wachten op het telefoontje van mijn maatje.
Die belde om 17:00 uur, en met slecht nieuws.
Hij kan niet meer naar Spanje komen, de problemen zijn niet opgelost en hij moet zelfs gaan werken.
Nou kan je voorstellen dat ik enorm baalde en dat is nog licht uitgedrukt.
Dus ben ik vanmorgen in 1 keer naar Astorga gelopen, dat was 32 km.
Wat ik me al langer afvroeg, waarom loop ik hier??
Dat is dus nu niet minder geworden! In Astorga kan ik de trein naar huis pakken.
Of ik loop door en loop grotere afstanden zodat ik vlugger in Santiago ben.
Ik hoop in ieder geval mijn maatje nog te zien in Frankrijk en dat weet ik nu zelfs niet zeker.
Ik heb vanavond gegeten met Harrie uit nederland, (te voet uit nl).
En hij heeft mijn gedachten wat afgeleid.
Want ik was al om 13:30 uur in Astorga en dus te veel tijd om na te denken. En onderweg had ik ook al veel tijd om te denken!!!! Kortom ik hoop mijn gedachten te kunnen los laten want anders vind ik de lol niet terug om nog verder te lopen.
Maar om af te sluiten voor ik in 7 sloten loop trek in aan de bel.
Lieve groeten en dikke kus,
Josefine
-
04 Juni 2013 - 21:54
Anja .:
He Fien .
Terug in je kracht er ga .....waar je voor aan het lopen bent .Maak je hoofd leeg er vooruit ,
We hadden al contact via de gsm .....en die staat stand by .
IK stuur he de keacht en positieve energie om door te gaan .......santiago is je DOEL .
2154485215521222122541regenboogveertjes komen eraan .
Knuff Anja -
04 Juni 2013 - 21:56
Patrick, Cindy, David, Jasmijn, Thomas:
Hou je taai en probeer de moed erin te houden....je bent al zo'n eind gekomen...dat is ook gebeurd met je eigen kracht en doorzettingsvermogen....je weet de laatste loodjes wegen het zwaarst....
We duimen voor je en houden je berichten in de gaten..
Veel liefs uit vlijmen en we hopen dat je goed weer mag houden en je plezier zult hervinden.... -
04 Juni 2013 - 21:58
H.j.de Clercq:
Hoi Josefine,
Hou je goed.Blijf rustig.Adem even heel diep.
Zal morgen wat meer mailen,Maar ik heb Robert en Charlotte hier.
Denk aan je!!
Hou je goed.
Groetjes -
04 Juni 2013 - 22:40
Corry:
Hoi Josefine,
Wat lees ik nauw Je geeft toch niet op je weet als het voor je weg is gelegd kom het weer op je pad vertrouw op je zelf Loop ze we volgen je
Heel veel Liefs en sterkte Wim en Corry -
04 Juni 2013 - 22:59
Karel:
Ben je nou helemaal besodemieterd! Je gaat echt niet stoppen hoor. Dat vergeef je jezelf nooit meer. Dat laatste stukje is het mooist, vooral vanaf Astorga.
Dus ..... De zinnen verzetten, de moed weer bij elkaar sprokkelen en .........LOPEN gvd (oeps). -
04 Juni 2013 - 23:52
Truus Janse-verhaar:
Hola Josefine ,
Tjionge , wat een heftige gevoelens ! Maar stoppen is echt geen goede optie denk ik .Daar zul je vast veel spijt van krijgen . Je hebt nu al zo'n eind gelopen . bekijk je foto's nog eens !!!
Kijk naar de mooie natuur en houdt je oorspronkelijke doel voor ogen .
Zet hem op , ik wens je nieuwe moed met aardige mensen om je heen . Ik denk aan je .
lieve groet Truus.
-
05 Juni 2013 - 06:42
Henk Lansink:
Hoi Josefine,
Zins de ontmoeting met Skippy lees ik je verslagen. Niet stoppen, loslaten en doorgaan. Je krijgt nog zoveel moois op de route waar je weer van kan genieten. Het einde van deze tocht is in zicht dus even volhouden.
Groeten Henk Lansink -
05 Juni 2013 - 12:47
Henk:
Hay Fien,
Wat lees ik nu opgeven????? Kom nauw dat is geen optie!!! De beuk er in schouders eronder en gaan.
Je bent over de helft. Loop je hoofd leeg en ga met nieuwe energie verder.
Kom op.
Groetjes Henk. -
05 Juni 2013 - 13:09
John Henselmans:
Hi Josefine,
Ik was een tijdje 'weg' en nu pak ik de draad met jouw tocht weer op. Je bent al ver zeg, Astorga. De 'Montes de Leo' met de Cruz de ferro komen in zicht!
Da's een van de 'magische plekken' van de camino. Je had gehoopt je goede Franse maatje weer te ontmoeten, maar dat is helaas niet gelukt en dat is een grote teleurstelling. De Camino is net als het 'gewone' leven: Soms zit het mee en soms zit het tegen. In Leon had je een mooie ervaring bij het zien van de corpus christieprocessie, nu zit het gewoon even niet mee. Ik snap, dat je in zo'n toestand geneigd ben harder en verder te gaan lopen en onderweg je hersens laat 'malen'.
Pak jezelf weer op, ga in gesprek met andere lopers (en dat doe je gelukkig, las ik) en dan 'klaart' de lucht vanzelf wel weer een keer op!! NIET OPGEVEN, daar krijg je later alleen maar spijt van !!!!!
Zet hem op...en vind de kracht op de "Cruz de ferro"
Hartelijke groet,
John -
05 Juni 2013 - 17:39
Rinse:
Hoi Josefine,
Toen ik de eerste keer vanaf Vlijmen naar Santiago liep, kreeg ik na ca 2 weken last van mijn voet. Ik ben nog een stuk doorgelopen, maar na 5-6 weken ben ik in St Foy la Grande in de Dordogne (noodgedwongen) gestopt. Kostte veel kracht en tranen. Het jaar erop liep ik zonder problemen verder.
Een paar jaar later op de Camino del Norte, liep ik constant met een groepje mensen. Zoals je weet, zijn de afstanden tussen de herbergen zodanig, dat je elkaar steeds tegenkomt aan het einde van een dag. Als je zeurderige mensen treft, heb je pech. Als je echter aardige mensen treft, krijg je een band met elkaar. Je zorgt voor elkaar, eet samen, lacht samen, deelt wat je bezighoudt: vreugde, verdriet en andere goede dingen. Soms klikt het erg goed. Om elkaar dan op enig moment, om welke reden dan ook, te moeten verlaten, doet (mij althans) pijn. Ik denk er nog vaak aan.
Opgeven is geen optie (zegt men), maar soms is het verstandig, zoals voor mij de eerste keer gold.
Als het om gevoel gaat, zoals de tweede keer, is het een ander geval. Wat je ook doet, je houdt het altijd in gedachten. Maar je kunt na verloop van tijd wel een plaatsje geven. Eerlijk gezegd, denk ik tijdens mijn tochten ook soms: "waarom doe ik het?" Dat moet ieder overigens maar voor zich uitmaken. Maar zoals je weet, ben ik ook een beetje verslaafd aan de Camino.
Josefine, ik hoop dat we in juli, als je terug bent, in Vessem weer een stukje samen kunnen lopen. Dat kun je je belevenissen van het laatste stuk tussen Astorga en Santiago vertellen. Of ga je nog door naar de kust?
Ik wens je in elk geval veel goede dingen tijdens het laatste stuk.
Liefs en buen camino
Rinse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
