Thuis....
Door: josefinevandenhoven
Blijf op de hoogte en volg Josefine
08 Juli 2011 | Nederland, Kaatsheuvel
Hallo allemaal
Ik ben nu ruim een week thuis. Het was een hele vreemde week. Ik heb nog een aantal kaarten en felicitaties ontvangen. Dat was heel fijn, maar heb ook mensen gesproken die er helemaal niks vanaf wisten (ook in mijn eigen straat). De mensen in mijn straat hadden trouwens samen met de buurtvereniging ook mijn huis versierd, die vlaggetjes hangen er nog deels. Na de mis in de kerk voor het eerst weer in mijn eigen bed geslapen. Dat was heel lekker, de dag erna was ook nog een beetje vakantie. Ik heb bij Wim en Willy gegeten, perfect. Maar daarna heb ik geprobeerd om om weer mijn leven op te pakken, zoals voorheen.
Alleen dat was wel een illusie, ik heb bijna 4 maanden gelopen. Dus in tegenstelling tot de vorige keer mis ik het lopen nu wel. Het liefste pak ik mijn rugzak en ga weer lopen, en ja ook weer zo'n end.
En waar ik nu ook slecht aan kan wennen is dat er niemand om me heen is hier thuis.
Ik heb behalve in het begin dan altijd iemand om me heen gehad.
Ja in het begin eigenlijk ook wel.
Er was altijd iemand, of degene waar ik sliep of andere gasten o.a. in de kloosters waren andere gasten. En later de andere pelgrims zoals Rini en Sjaak en Martin. En vanaf Chablis natuurlijk Gerard en Orty. En later Harm en Wim, met hun heb ik in een deuk gelegen maar ook serieuze gesprekken gevoerd. In Mont de Marsan was ik voor het eerst met 10 pelgrims tegelijk, en later waren het er soms meer zoals in St Jean Pied de Port. Op de Camino del Norte waren we meestal ook met een groepje van een man of 10.
Het was altijd wel gezellig. In Spanje gingen we meestal samen eten. Dus nu hier thuis valt dat wel heel erg tegen.
En ja al die maanden heb ik gelopen gegeten gewassen en dat was het wel zo'n beetje. Daar had ik wel een dagtaak aan. Als je dat zo bekijkt is het heel basic, en hier terug thuis komt er veel meer bij kijken.
Ik ben maar begonnen op te ruimen, eerst in huis. In mijn huiskamer stond teveel verleden. Dus opruimen maar, en ja ik mis de ruimte die ik buiten had dus moest er ook in mijn huis meer ruimte komen.
En in de tuin ben ik maar eens begonnen met het groot onderhoud. Alleen heel hard schiet het niet op want ik merk wel dat mijn lijf moe is.
Na een halve dag ploeteren moet ik echt effe gaan zitten.
Ik ben wel afgelopen zondag wel weer gaan lopen. Van thuis naar de rustende jager daar heb ik samen met ome Cor en tante Ria koffie op. Ik wilde daarna mijn rondje afmaken langs giersbergen maar toch maar besloten om dezelfde weg terug te lopen. Ik was blij om thuis te zijn.
Vandaag ga ik weer eens naar de sportschool, kijken hoe het met mijn conditie gesteld is. En ik moet ook wel weer gaan sporten want mijn lijf wil nog net zoveel eten maar het verbruikt niks meer dus om te voor komen dat ik een michelinpopje word, aan de gang.
Later zet ik nog fotos op de site, daar is het nog niet van gekomen.
Ohja Anja zei het is stil aan de overkant, ja ik weet het, het is voor mij net zo goed afkicken als voor jullie. Ik ben gewend om iedere dag effe te kijken of er reacties zijn en dat hoeft nu niet meer. Dat is heel vreemd.
Groetjes iedereen tot gauw,
Josefine
Ik ben nu ruim een week thuis. Het was een hele vreemde week. Ik heb nog een aantal kaarten en felicitaties ontvangen. Dat was heel fijn, maar heb ook mensen gesproken die er helemaal niks vanaf wisten (ook in mijn eigen straat). De mensen in mijn straat hadden trouwens samen met de buurtvereniging ook mijn huis versierd, die vlaggetjes hangen er nog deels. Na de mis in de kerk voor het eerst weer in mijn eigen bed geslapen. Dat was heel lekker, de dag erna was ook nog een beetje vakantie. Ik heb bij Wim en Willy gegeten, perfect. Maar daarna heb ik geprobeerd om om weer mijn leven op te pakken, zoals voorheen.
Alleen dat was wel een illusie, ik heb bijna 4 maanden gelopen. Dus in tegenstelling tot de vorige keer mis ik het lopen nu wel. Het liefste pak ik mijn rugzak en ga weer lopen, en ja ook weer zo'n end.
En waar ik nu ook slecht aan kan wennen is dat er niemand om me heen is hier thuis.
Ik heb behalve in het begin dan altijd iemand om me heen gehad.
Ja in het begin eigenlijk ook wel.
Er was altijd iemand, of degene waar ik sliep of andere gasten o.a. in de kloosters waren andere gasten. En later de andere pelgrims zoals Rini en Sjaak en Martin. En vanaf Chablis natuurlijk Gerard en Orty. En later Harm en Wim, met hun heb ik in een deuk gelegen maar ook serieuze gesprekken gevoerd. In Mont de Marsan was ik voor het eerst met 10 pelgrims tegelijk, en later waren het er soms meer zoals in St Jean Pied de Port. Op de Camino del Norte waren we meestal ook met een groepje van een man of 10.
Het was altijd wel gezellig. In Spanje gingen we meestal samen eten. Dus nu hier thuis valt dat wel heel erg tegen.
En ja al die maanden heb ik gelopen gegeten gewassen en dat was het wel zo'n beetje. Daar had ik wel een dagtaak aan. Als je dat zo bekijkt is het heel basic, en hier terug thuis komt er veel meer bij kijken.
Ik ben maar begonnen op te ruimen, eerst in huis. In mijn huiskamer stond teveel verleden. Dus opruimen maar, en ja ik mis de ruimte die ik buiten had dus moest er ook in mijn huis meer ruimte komen.
En in de tuin ben ik maar eens begonnen met het groot onderhoud. Alleen heel hard schiet het niet op want ik merk wel dat mijn lijf moe is.
Na een halve dag ploeteren moet ik echt effe gaan zitten.
Ik ben wel afgelopen zondag wel weer gaan lopen. Van thuis naar de rustende jager daar heb ik samen met ome Cor en tante Ria koffie op. Ik wilde daarna mijn rondje afmaken langs giersbergen maar toch maar besloten om dezelfde weg terug te lopen. Ik was blij om thuis te zijn.
Vandaag ga ik weer eens naar de sportschool, kijken hoe het met mijn conditie gesteld is. En ik moet ook wel weer gaan sporten want mijn lijf wil nog net zoveel eten maar het verbruikt niks meer dus om te voor komen dat ik een michelinpopje word, aan de gang.
Later zet ik nog fotos op de site, daar is het nog niet van gekomen.
Ohja Anja zei het is stil aan de overkant, ja ik weet het, het is voor mij net zo goed afkicken als voor jullie. Ik ben gewend om iedere dag effe te kijken of er reacties zijn en dat hoeft nu niet meer. Dat is heel vreemd.
Groetjes iedereen tot gauw,
Josefine
-
08 Juli 2011 - 07:40
Nelly Netten.engel:
Hoi Josefine het zal heel anders zijn als wanneer je onder weg bent maar wens je heel veel liefde licht en kracht om er iets van te maken en kan me indenken dat je de mensen om je heen mist
maar bedankt voor de leuke verhalen toen je onder weg was is voor ons ook wennen nu krijgen we iedere dag geen post van jou maar fijn om te horen dat je weer in de vaartstraat bent en gezond en wel verder veel succes en tot horens doei -
08 Juli 2011 - 08:43
Rinse En Truus Janse:
Hoi Josefine,
Als je nu dit verhaal vertelt aan de plattelandsvrouwen tijdens je lezing over je camino, dan beloof ik je spontane tranen.
Bij mij in elk geval wel; ook wij zijn ruim een week thuis en inderdaad...
Mij kost het ruim een week om weer een beetje te acclimatiseren, een beetje in je eigen bedoeninkje, beetje rommelen, beetje administratie. Kortom van alles een beetje, maar wel onrustig (ben al een week bezig te bedenken wat ik met mijn foto's zal doen). Voorlopig ben ik wel een beetje uitgelopen, maar ik mis wel het gevoel, de mensen om me heen, de kleine gehuchten, de schitterende natuur, het verkeerd lopen, de natte rug, de spieren, het eten/ drinken met elkaar, de voldoening na een dag, enz.
Maar we weten ook: een einde is er eigenlijk niet en dus pakken we ons weer op en gaan weer verder.
Buen Camino
Rinse -
08 Juli 2011 - 08:53
Rony En Nelly:
welkom thuis. Ik hoorde van Rinse en Truus dat je hen in Santiago ook ontmoet had.
Ja, 4 maanden gaan ook voor de thuisblijvers hard om. Wij gaan in augustus naar de Camino Primitivo.
-
08 Juli 2011 - 21:56
Tonny:
Hoi Josefien
Tot morgen we hopen op goed weer dan kunnen we onder het genot van een hapje en een drankje gezellig bijkletsen. Je vroeg trouwens of je iets mee moest brengen, om zeker te zijn van goed weer zou je een worst aan de Heilige Clara kunnen beloven en die even bezorgen bij mensen die het goed kunnen gebruiken .
Groetjes Rien en Tonny -
10 Juli 2011 - 07:41
Nel Klijsen:
Hoi Josefine
Leuk weer iets van je op de site te kunnen lezen.
Ja ik kan me voorstellen dat je moeite hebt om thuis te zijn.
Je bent natuurlijk die vrijheid zo gewend,en ook je lichaam moet weer wennen aan het dagelijks leven.
Je hebt de kracht gehad om de weg naar Santiago te kunnen lopen.Ook zal je van boven de kracht krijgen om thuis weer te aarden.
Als je weer aan het werk bent,zal het ook niet meevallen maar dan heb je weer genoeg mensen om je heen.
Nou meisje het ga je goed ,en je komt heus weer wel in je ritme.
Groetjes Nel Klijsen -
10 Juli 2011 - 11:11
Anja De Vos:
Hoi josefien .
JA dat is zeker weer moeilijk om hier je draai te krijgen .
Niet alleen voor je hoofd ,maar ook voor je lijf .
Ik zou alleen even de dingen doen ....die nodig zijn ,,,de rest komt van zelf .
je moet nog zolang weer in het gareel ,,,,dus geniet nog effe .
Wanneer moet je weer werken ?????
Maak er nog maar wat mooi,s van .
Dikke knuf Anja -
10 Juli 2011 - 12:08
Kees En Marij:
Hey Josefine,
Welkom weer in het mooie Brabantse land! Wij zijn al een paar weken thuis van onze fietstocht naar St Jean Pied de Port en Lourdes. Wij zegen"het is tot nu toe de mooiste reis van ons leven geweest "
Ik kan me voorstellen dat je moeite hebt met het niet meer op stap gaan en de vrijheid daarom heen.
Doe maar rustig aan met het oppakken van je normale leventje en geniet maar van de mooie momenten van je reis. Ik heb met veel interesse (maw gezonde nieuwsgierigheid) jouw reis gevolgd
Wij gaan volgende jaar stappen naar Santiago vanuit St Jean Pied de Port wellicht zoek ik nog contact voor tips en trucs van een ervaren pelgrim :)
Ultreia -
10 Juli 2011 - 19:53
Nelly:
Lieve Josefine...
Zo je merkt gaan de reacties over je reis nog steeds door. Ja. meisje ook wij hier thuis moeten afkicken. Toch zullen we nog steeds even spieken of er nog nieuws van jou is en ook het thuisfront, en nu letterlijk steken je graag een hart onder de riem om ook nu de draad van het dagelijks leven en werk weer op te pakken. Zet hem op het zal je zeker lukken. En ja, Josefine goed werk heeft tijd nodig dus neem die tijd!!! Je hebt het verslagen schrijven wel in je vingers hé, komt er een boek uit over je reis? Dit is mijn laatste reactie. Het ga je goed en ook in Brabant in Kaatsheuvel zal Hij er voor jou zijn zoals Hij er zijn zal. Lieve groeten. Nelly. Doei!!!
-
11 Juli 2011 - 12:19
Wout Vd Wiel:
Zomaar..! Hallo Josefien, via John Henselmans kwam ik; 'n zangmaatje van z'n koor, vandaag op je site en heb alle foto's van je bekeken en de laatste reisverslagen van je gelezen. Fantastisch!
Evenals John ben je erg rijk geworden, mooie reis, veel nieuwe kontakten en verhalen waarbij je misschien dikwijls gedacht hebt: "dan zijn mijn zorgen niks in vergelijk met". Gezien je (geschatte) leeftijd heb je nog héél veel toekomst voor je. Ik wens je, dat deze ervaringen nog lang een leidraad mag zijn in je toekomst. Veel succes en een felicitatie met behaald resultaat. -
14 Juli 2011 - 21:41
Peregrinofrans:
Hallo Josefine,
Ik zag 2 dagen geleden, op 12 juli 2011, tips van Josefine, in de METRO staan. Op pagina 13.
Heb je dit al gelezen?
met vriendelijke groet, -
17 Juli 2011 - 21:10
Nelly:
Hoi Josefine....
Wat hadden we een mooie avond hé bij Tonny en Rien.....Els en Anton en jij en ik.
Lekker gegeten en lekker bij kunnen praten. en last but not least niet alleen aan tafel hoeven zitten om te eten. Ons bedje was gespreid noemen ze dat!! bij deze Tonny-Rien ...Els en Anton....... een dankjewel aan jullie hoor is op zijn minst op zijn plaats!!!!
Josefine heb je het allemaal weer een beetje op een rijtje. Dan wens ik jou een goede en mooie werkweek en heel veel liefs en groetjes al ziojn het deze dagen dan natte groetjes de zon zit immers in je hart hé!!! -
26 Juli 2011 - 11:51
Harm Draisma:
Hallo josefine, hoe gaat het nu? Tja het leven gaat door, zo ben je aan het lopen en zo ben je weer aan het werk. Het oude leventje weer oppakken en hup daar gaat die weer. Ik ben ook alweer 3weken aan het werk en denk nog vaak terug aan de camino. wat een geweldige tijd was dat. we hebben met jou ook veel gelachen en ook diep gaande gesprekken gevoerd. Je was voor ons een goede gids en verder ook een leuke meid waar je gezellig mee kon babbelen. koffie gedronken bij de hollandse familie na Jacobus te hebben geraadpleegd, wat een mooie tijd. Ik zal het nooit meer vergeten, zoiets maakt je sterker, en je begrijpt meer van het leven. Nu de groetjes en wie weet hoor ik nog eens van je.
Groet Harm
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
