Hospitaliero (herbergier)
Door: josefinevandenhoven
Blijf op de hoogte en volg Josefine
15 Juli 2012 | Nederland, Kaatsheuvel
Hallo allemaal
Het is al weer even geleden dat jullie van me gehoord hebben.
Al had ik dit jaar ook geen plannen om te gaan lopen.
Na mijn tocht van vorig jaar, heb toen 5 maanden niet gewerkt, heb ik maar niet aan mijn baas gevraagt of ik weer weg kon.
Maar er kwam iets anders op mijn pad.
Tijdens mijn 2 vorige camino's heb ik bij L'esprit du chemin geslapen (aan de voet van de pyreneén in Frankrijk) in St Jean pied de port, bij Huberta en Arno, die ik al eerder in nederland ontmoet had.
En dus vorig jaar toen ik daar was kwam het ter sprake, of ik niet als herbergier zou willen werken. Ja zei ik lijkt me leuk.
Maar in overleg zou ik eerst een jaar Frans leren. Bij latere ontmoetingen kwam het toch steeds tersprake. Zodoende belande ik toch op de reserve lijst voor de herberg, met het idee, dat Frans komt met handen en voeten vast goed.
En toen werd het begin juni.
Huberta mailde me of ik tijd had om te komen werken want ze kwam handen tekort.
Na overleg op mijn werk was de vlucht gauw geboekt.
Zo ben ik 23 juni 2012 vertrokken van Rotterdam naar Biarritz naar St jean pied de port.
Zaterdag aangekomen mocht ik s´avonds nog als pelgrim aanwezig zijn, met Huberta, Ria en Peter als herbergiers.
De volgende dag, zondag begon na het ontbijt het echte werk.
De toiletten en douche´s schoonmaken, samen met Jeanine. Die zondag kregen we veel informatie van Huberta hoe het werkt bij L´esprit.
Op maandag kwamen er nog twee herbergiers bij, Louise en Lia, samen vormden we een team van 5 vrouwen.
Nou dat was effe wennen!! Mensen die me kennen weten dat ik altijd alleen ben, alleen werk en woon.
Ik had een heel fijn plekje om te slapen, (dacht ik). Maar na een paar dagen sliep ik nog maar zo´n 4 uur, dus kreeg ik een ander plekje om te slapen. Dat weinig slapen brak mij echt op, het zijn lange dagen en vermoeiend. Het werken met elkaar ging de eerste dagen best goed.
Tot de eerste dingetjes boven kwamen drijven, je zit tenslotte de hele dag kort op elkaar. Het gaat vaak over elkaar dingen gunnen, zo is het hele leven, geven en nemen.
Na dat we een goed gesprek hebben gevoerd ging het wat beter.
Voor mij waren de eerste dagen zwaar, met 4 andere vrouwen. En de hele dag vaak binnen, poetsen, eten maken, mensen ontvangen. Maar dankzij Huberta en de gesprekken samen ben ik er heel goed doorgekomen.
Het dagelijkse programma:
Het ontbijt, opstaan om 5:50 uur, 6:00 uur beneden.
Samen met Louise (na eerst een keer samen met Huberta het ontbijt te hebben gedaan), Louise zette koffie en thee en ik ging naar de bakker voor stokbrood.
Soms wel 14 of 15 stuks, een grote zak gloeiend heet stokbrood.
Bij terugkomst, buiten adem, voor de bakker moet je eerst omlaag en dan omhoog lopen. Om op de terugweg weer omlaag en omhoog te lopen.
Dan brood snijden voor te eten en voor de picnics.
Om 6:15 uur omeletten bakken voor de picnics.
Na iedereen voorzien te hebben van eten en uitgezwaaid, kunnen we zelf eten.
Na het ontbijt met zijn 5en, begint de poetsklus.
Iedere dag de bedden schoonmaken, de douches schoonmaken, de keuken poetsen.
En wat al niet meer schoongemaakt moet worden.
Om goed 10:30 uur hadden we de grootste klus geklaard en dronken we koffie. Even bijpraten met 5 zonder pelgrims erbij.
Daarna weer aan de slag met vanalles, de was, extra werk.
Om 13:00 uur samen eten en de eerste pelgrims zijn al gearriveerd of komen aan.
S´middags konden we het afwisselen en hadden we even pauze.
Louise en ik zaten in één team en Jeanine en Lia in het ander team.
S´middags ontvingen Louise en ik de nieuwe pelgrims.(Of Jeanine met Lia)
Je verteld ze over de herberg, hoe het werkt met avondeten en ontbijt, je doet een rondleiding. En zo 18x als je allemaal solo pelgrims hebt.
Ook namen we de telefoon aan als Huberta even weg was of even sliep.
Na een paar dagen ging mij dat heel goed af.
Tot verrassing van een aantal o.a. mezelf kan ik mezelf goed redden in het Frans.
Het avondeten is bij L´esprit om 19:30 uur. We beginnen met een drankje en een voorstel rondje.
Maar daar aan voorafgaande, beginnen we met koken om 18:00 uur.
Huberta kookt met ondersteuning van 1 van ons.
Dat doet ze al 9 jaar dus dat kan ze heel goed.
Onder het eten beginnen weer de voorbereidingen van de volgende dag.
Het klaar zetten van het ontbijt.
Na het eten de betalingen, het stempels zetten, het gerustellen van soms zenuwachtige nieuwe pelgrims.
En dan om 22:00 uur de deur op slot en zelf ook naar bed.
Wat wel grappig is, met 5 vrouwen een badkamertje delen.
Ik ging vaak beneden maar gauw naar de wc.
Voor meer leuke, verrassende wendingen, ik als herbergier.
Word vervolgd
Het is al weer even geleden dat jullie van me gehoord hebben.
Al had ik dit jaar ook geen plannen om te gaan lopen.
Na mijn tocht van vorig jaar, heb toen 5 maanden niet gewerkt, heb ik maar niet aan mijn baas gevraagt of ik weer weg kon.
Maar er kwam iets anders op mijn pad.
Tijdens mijn 2 vorige camino's heb ik bij L'esprit du chemin geslapen (aan de voet van de pyreneén in Frankrijk) in St Jean pied de port, bij Huberta en Arno, die ik al eerder in nederland ontmoet had.
En dus vorig jaar toen ik daar was kwam het ter sprake, of ik niet als herbergier zou willen werken. Ja zei ik lijkt me leuk.
Maar in overleg zou ik eerst een jaar Frans leren. Bij latere ontmoetingen kwam het toch steeds tersprake. Zodoende belande ik toch op de reserve lijst voor de herberg, met het idee, dat Frans komt met handen en voeten vast goed.
En toen werd het begin juni.
Huberta mailde me of ik tijd had om te komen werken want ze kwam handen tekort.
Na overleg op mijn werk was de vlucht gauw geboekt.
Zo ben ik 23 juni 2012 vertrokken van Rotterdam naar Biarritz naar St jean pied de port.
Zaterdag aangekomen mocht ik s´avonds nog als pelgrim aanwezig zijn, met Huberta, Ria en Peter als herbergiers.
De volgende dag, zondag begon na het ontbijt het echte werk.
De toiletten en douche´s schoonmaken, samen met Jeanine. Die zondag kregen we veel informatie van Huberta hoe het werkt bij L´esprit.
Op maandag kwamen er nog twee herbergiers bij, Louise en Lia, samen vormden we een team van 5 vrouwen.
Nou dat was effe wennen!! Mensen die me kennen weten dat ik altijd alleen ben, alleen werk en woon.
Ik had een heel fijn plekje om te slapen, (dacht ik). Maar na een paar dagen sliep ik nog maar zo´n 4 uur, dus kreeg ik een ander plekje om te slapen. Dat weinig slapen brak mij echt op, het zijn lange dagen en vermoeiend. Het werken met elkaar ging de eerste dagen best goed.
Tot de eerste dingetjes boven kwamen drijven, je zit tenslotte de hele dag kort op elkaar. Het gaat vaak over elkaar dingen gunnen, zo is het hele leven, geven en nemen.
Na dat we een goed gesprek hebben gevoerd ging het wat beter.
Voor mij waren de eerste dagen zwaar, met 4 andere vrouwen. En de hele dag vaak binnen, poetsen, eten maken, mensen ontvangen. Maar dankzij Huberta en de gesprekken samen ben ik er heel goed doorgekomen.
Het dagelijkse programma:
Het ontbijt, opstaan om 5:50 uur, 6:00 uur beneden.
Samen met Louise (na eerst een keer samen met Huberta het ontbijt te hebben gedaan), Louise zette koffie en thee en ik ging naar de bakker voor stokbrood.
Soms wel 14 of 15 stuks, een grote zak gloeiend heet stokbrood.
Bij terugkomst, buiten adem, voor de bakker moet je eerst omlaag en dan omhoog lopen. Om op de terugweg weer omlaag en omhoog te lopen.
Dan brood snijden voor te eten en voor de picnics.
Om 6:15 uur omeletten bakken voor de picnics.
Na iedereen voorzien te hebben van eten en uitgezwaaid, kunnen we zelf eten.
Na het ontbijt met zijn 5en, begint de poetsklus.
Iedere dag de bedden schoonmaken, de douches schoonmaken, de keuken poetsen.
En wat al niet meer schoongemaakt moet worden.
Om goed 10:30 uur hadden we de grootste klus geklaard en dronken we koffie. Even bijpraten met 5 zonder pelgrims erbij.
Daarna weer aan de slag met vanalles, de was, extra werk.
Om 13:00 uur samen eten en de eerste pelgrims zijn al gearriveerd of komen aan.
S´middags konden we het afwisselen en hadden we even pauze.
Louise en ik zaten in één team en Jeanine en Lia in het ander team.
S´middags ontvingen Louise en ik de nieuwe pelgrims.(Of Jeanine met Lia)
Je verteld ze over de herberg, hoe het werkt met avondeten en ontbijt, je doet een rondleiding. En zo 18x als je allemaal solo pelgrims hebt.
Ook namen we de telefoon aan als Huberta even weg was of even sliep.
Na een paar dagen ging mij dat heel goed af.
Tot verrassing van een aantal o.a. mezelf kan ik mezelf goed redden in het Frans.
Het avondeten is bij L´esprit om 19:30 uur. We beginnen met een drankje en een voorstel rondje.
Maar daar aan voorafgaande, beginnen we met koken om 18:00 uur.
Huberta kookt met ondersteuning van 1 van ons.
Dat doet ze al 9 jaar dus dat kan ze heel goed.
Onder het eten beginnen weer de voorbereidingen van de volgende dag.
Het klaar zetten van het ontbijt.
Na het eten de betalingen, het stempels zetten, het gerustellen van soms zenuwachtige nieuwe pelgrims.
En dan om 22:00 uur de deur op slot en zelf ook naar bed.
Wat wel grappig is, met 5 vrouwen een badkamertje delen.
Ik ging vaak beneden maar gauw naar de wc.
Voor meer leuke, verrassende wendingen, ik als herbergier.
Word vervolgd
-
15 Juli 2012 - 19:02
Rinse:
Bonsoir Josefine/ peregrina,
Toujours quand je lis quelque chose de toi, j'obtiens un sentiment très chaud au coeur.C'était au chemin, á Santiago et maintenant aussi. Maar je weet ik was ooit ook een hospitalier in l'Esprit; heb daar erg veel plezier gehad en van genoten, maar toen waren er niet zooooveel vrouwen.
Ik hoop je komende zondag weer te zien; praten we wat bij.
Liefs en knuffel, Rinse -
15 Juli 2012 - 21:05
Hoi Josefine,:
Wat leuk dus het is goed gegaan je vertelde ons dat in de Efteling,
zie dat je op mijn verjaardag was vertrokken.
wij zaten toen in Curaçao voor 3 weken ook heel wat genoten nu inmiddels thuis.
Nog veel succes.
We lezen je verslag en volgen je weer liefs en Groet Oom Wim en Tante Corry.
-
16 Juli 2012 - 05:47
Francien:
Goed van jou josefine ik blijf je graag
Volgen via mijn iPad
Francien v Rooij. -
16 Juli 2012 - 14:34
Marcel En Marleen:
Dit is weer wat anders zo kun je veel vlugger frans leren ,hoe lang blijf je. -
16 Juli 2012 - 18:58
Mieke:
Leuk te lezen dat je weer aan een nieuw avontuur bent begonnen. Wel leuk voor de pelgrims zo'n ervaren herbergier te ontmoeten. Het is wel flink aanpakken als ik dat zo lees. Succes Josefien, ook met je frans.
Lieve groetjes uit het verregende Waalwijk. -
16 Juli 2012 - 19:28
Tonny Smits:
Hallo Joske ik hoorde van ons Diny dat je op internet een verslag had staan ik zou daar zelf nooit aan gedacht hebben. Mooi verslag en mooi weer dat kunnen wij hier niet zeggen.
Probeer ook nog wat te genieten aan de kust. Tot ziens in de Kets.
Rien en Tonny -
17 Juli 2012 - 10:16
Marloes:
MIsschien wordt dit wel je nieuwe levensdoel. Ik zou zeggen; Ga ervoor lieve schat...
Dikke kus van mij. -
17 Juli 2012 - 19:26
VanHenk Grinsven:
Hoi Josefien, tussen mijn favorieten staat deze link en af en toe kijk ik naar je verhalen. Zojuist lees ik je avontuur als herbergierster ergens in Frankrijk. Toch wel leuk idee om zo in contact te blijven met de Pelgrims, zo kan je ervaring ook met andere delen en veel van opsteken als je er weer aan begint. en toen je over toilet schoonmaken schreef dacht ik even terug aan een regenachtige avond ergens in Waalwijk. Fien werd geïnterviewed door de lokale televisie, leuk filmpje trouwens.
Nou bedankt voor je verhaal en ik blijf je tevoet volgen, groetjes -
17 Juli 2012 - 20:29
Tiny Van Daalen:
Dat kun je wel zeggen heel iets anders dan in de tuin werken.
Het viel ons wel op dat wij je al een tijdje niet gezien hadden op Zondag.
Dus als ik je verslag goed gelezen heb lig jij nu al op bed want morgen is het weer vroeg dag.
Hoe lang blijf je daar nog ? Het ga je goed groetjes Tiny en Gerry van Daalen
-
18 Juli 2012 - 19:43
Harrie Mannien Hoeve:
Nog hartelijk bedankt voor de heerlijke pic -nic maaltijd die je voor mij hebt gemaakt .
Heerlijk ,en veel succes met de rest van je carriere.
Het allerbeste;
Afz. Harrie Mannien
Tuin van Gerlagh 17
Hoeven. -
18 Juli 2012 - 19:44
Jeanne Jan Bernard:
super van je....erg zwaar en veel ervaring! tot later in de Kets! -
06 Augustus 2012 - 19:24
Jan Jagtenberg:
Dat wordt heel leuk werk , en heel veel verschillende leuke mensen
We blijven je volgen
groetjes Jan en Nieske Jagtenberg -
19 Augustus 2012 - 17:10
Truus Janse :
Hoi Josefien ,
Ben je inmiddels al terug van je tweede hospitalera /frans -stage ??
Als dat zo is , wordt het tijd om iets af te spreken .!!
Tot horens lieve groeten Truus. -
09 September 2012 - 21:31
Marco En Anu:
Hee, wat een leuk verhaal om te lezen. Ik heb altijd veel bewondering voor de gastheren/vrouwen.
Weer heel wat ervaringen rijker!? Hoelang ben je geweest?
Ben je ook eind september in Vessem? -
22 September 2012 - 14:55
Frans Schepers:
Het is een mooie verhaal, Josephine,
En wat gaat er in 2013 gebeuren. Word het weer een ander avontuur, het blijft wel kriebelen.
Zelf ben ik met de voorbereiding bezig voor 2014 vanf de voordeur nnar |Finistere.
Ik blijf je wel volgen, succes
Bon camino
Caminofrans -
22 September 2012 - 14:55
Frans Schepers:
Het is een mooie verhaal, Josephine,
En wat gaat er in 2013 gebeuren. Word het weer een ander avontuur, het blijft wel kriebelen.
Zelf ben ik met de voorbereiding bezig voor 2014 vanf de voordeur nnar |Finistere.
Ik blijf je wel volgen, succes
Bon camino
Caminofrans -
10 Oktober 2012 - 15:33
Sari Nijssen:
Hoi Josefine,
Via google ben ik op jouw blog terechtgekomen. Wat een prachtige wandeltochten heb je gemaakt :-) Zelf overweeg ik om dit jaar ook de camino te lopen vanuit Nederland. Nu wou ik jou (met al jouw ervaring) twee dingen vragen:
- Ik zag dat je begin februari bent vertrokken. Hoe heb je dit ervaren? Was het te vroeg in het jaar, te koud misschien? Of was dat juist goed?
- Hoe lang heb je over de tocht gedaan?
- Welke routes heb je precies genomen?
Het zou super zijn als je me hier op zou kunnen antwoorden. Ik wou je eigen een mail sturen maar kon je e-mailadres nergens vinden.
Veel dank,
Sari -
15 Oktober 2012 - 14:29
Trudy Gooren :
Hoi Josefine!
Met wat speurwerk ben ik hier gekomen. Ik heb jou mogen ervaren als een gastvrije en warme hospitalera tijdens mijn verblijf in St. Jean op 23 augustus. Helaas kon ik de 24e (-: geen afscheid van je nemen.
Ik hoop dat het je goed gaat. Ik ben op 19 augustus in Santiago aangekomen, mede dankzij je goede zorgen. Dank je wel daarvoor!
Lieve groetjes Trudy -
27 Oktober 2012 - 19:45
Josefine:
Trudy Gooren
Na wat denkwerk (sorry) heb ik je in beeld. (Jij liep samen met die blonde krullebol, of zit ik er toch naast??) Ik ben wel benieuwd hoe het je vergaan is.
Kan jouw alleen ook niet vinden op internet. Ik heb een hele fijne tijd gehad in st jean en hoop volgend jaar weer te kunnen gaan werken / wandelen.
Ik vond het heel leuk om je ontmoet te hebben!
Groetjes Josefine -
21 November 2012 - 20:29
Henry Artz:
Hoi josefine,
Ik heb je verslag gelezen. Het is inderdaad zwaar werken in st.jean. Ikzelf werk al drie jaar voor twee weken als hospitalero in roncesvalles wat mij zeer goed bevallen is.
saludos,
Henry
Ik heb trudy gooren ook in roncesvalles als hospitalero mogen ontvangen. -
20 Januari 2013 - 21:40
Trudy Gooren :
Hoi meis!
Yep, ik was met die blonde krullebol, Rens van der Wal. Vanaf St. Jean zijn we ieder ons weegs gegaan.
Tis heel relaxed in Spanje gegaan, en ben doorgelopen naar Finisterre. Ik ben daar op 22 spptember aangekomen. Ik heb vorige week bericht gekregen dat ik 2 weken mag hospitaleren in Roncevalles dit jaar. Ik zit wel in een andere groep als Henry.
Ik mis het onderweg zijn wel en vooral in Frankrijk, dat was iedere dag spannend waar je die avond terechtkwam, het bellen en de weg zoeken. Spanje was net de avond 4-daagse :-)))
Kheb inmiddels weer werk, was toch nog niet zo gemakkelijk als ik gedacht had.
Bon Voyage!
Trudy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
